Hier volgt ons reisverslag van onze allereerste reis naar Noorwegen!

12 juli 2009.

Dag 1. Vandaag zijn we per camper vertrokken richting Noorwegen. Om 10:30 uur zijn we weggereden uit Driebergen. Tot aan Bremen (D) ging alles nog prima. Vanaf Bremen tot ver na Hamburg was het echter een en al wegwerkzaamheden.... zo’n 80 km lang. Dat heeft een kleine 3 uur vertraging veroorzaakt. We waren van plan de eerste nacht op een Deense camping door te brengen, maar vanwege de vertraging zijn we op een Duitse camping nabij Budelsdorf (ca. 50 km onder de Deense grens bij Flensburg) beland (zie foto onder).

Het is wel even wennen. Rijden in een camper. Effe breder, effe langer en veeeeel zwaarder dan een personenauto. Dus veel afstand houden i.v.m. de langere remweg. En natuurlijk je snelheid aanpassen. In een camper ‘cruise’ je. Het grote voorruit biedt een zeer wijds uitzicht en onze videocamera neemt de mooiste stukjes uit de route op. Een aantal ‘takes’ vinden jullie in dit reisverslag.

Oh ja, vandaag was Marcel jarig. Hebben we onderweg gevierd met een lekker gebakje bij de koffie.

13 juli 2009.

Dag 2. Vandaag stond in het teken van de legostenen. Vanuit Flensburg zijn we Denemarken binnengereden. Recht omhoog richting Billund. Daar hebben vrijwel de gehele middag in Legoland doorgebracht.

Om ca. 16:00 uur zijn we vertrokken richting de dichtstbijzijnde camping zodat de meiden nog wat tijd hadden om te zwemmen, te springen en te luieren. En dat is wel nodig. Als Krisja te lang niets te doen heeft dan moet de rest van de bemanning dat vaak ontgelden. Dus niet te lang onderweg en op tijd bij de slaapplaats aankomen. Dat zal het ritme worden gedurende deze vakantie. Eenmaal in Noorwegen aangekomen zullen we wat langer op een zelfde plek vertoeven.

Op de camping gingen de meiden direct trampoline springen, en dapper van een grote waterglijbaan af, waar ze beiden gewond vanaf kwamen. Nee, opa's, oma's en andere belangstellenden, niets ernstigs. Met wat jodium (als of je een varken slacht....) en een pleister was het leed snel verholpen. Die avond hebben we ze niet meer gezien tot bedtijd. Wat Nederlandse kinderen en alles is goed....

14 juli 2009.

Dag 3. ‘s Morgens vroeg afgereisd naar de volgende bestemming: Kopenhagen. Vanwege een chronisch tekort aan tijd hadden we helaas geen mogelijkheid deze prachtige stad van de Zeemeermin uitgebreid te bezoeken. Na wat richtingloos is het centrum te hebben rondgereden zijn we even gestopt bij de haven. Daar lag een enorm cruise schip die net haar Amerikaanse bemanning had gedropt.

Een korte wandeling, een lekker ijsje en een bezoek aan de beschermengel van de haven in de vorm van een zee-meermin bracht ons weer terug naar de camper.

We verlieten Kopenhagen om via de nieuwe brug Denemarken in te ruilen voor Zweden. Een kleine 5 km boven Malmo vonden we een rustplaats voor de nacht (camping Habo Ljung te Lomma). Aan het strand, wat goed was voor flink wat muggen... Lekker jeu de boules gespeeld en ons daarna klaar gemaakt voor de nacht. Helaas zijn de toiletten en douches niet zo fris... brrr, blij dat we morgen weer verder kunnen.

Het slapen met z’n vieren in de camper gaat goed. Iedereen beschuldigt iedereen wel van snurken en ‘s nachts vliegen er wel eens knuffels door de ruimte om iemand op te laten houden met het geluid. Toch slapen we over het algemeen lekker. Iedereen gelijk naar bed en gelijk weer op.... soms wat dutjes tussendoor als we rijden (behalve Marcel natuurlijk!). Morgen richting Oslo. Kijken of we Noorwegen kunnen binnenvallen.

15 juli 2009.

Dag 4. Vandaag voornamelijk gebruikt om kilometers te maken. Einddoel was Oslo en dat hebben we ruimschoots gehaald. Om ca. 20:00 uur kwamen we aan in de hoofdstad van Noorwegen. Veel tijd om haar uitgebreid te bezichtigen hebben we echter niet gehad, want we moesten ook nog een leuke camping voor de nacht vinden. Wel hebben we wat Noorse kronen bemachtigd.

De eerste camping die we bezochten was gelegen in een, wat men zo mooi omschrijft, ‘aggenebbes‘ buurt vlak achter een industrieterrein. Wel mooi gelegen aan het water (de Heddalsvatnet die stroomt van Notodden helemaal naar Porsgrunn, of andersom). Vanwege zware regenval een aantal dagen terug konden we er met de camper niet terecht. Op naar de volgende camping (lang leve de TomTom!). In het pitoreske Akkerhaugen (verderop aan de zelfde Heddalsvatnet) vonden we een hele mooie camping. We staan aan het water (wel veel muggen dus..) en hebben de camper weer op spanning gezet zodat het bier koel blijft en de boter hard! Morgen gaan we het echte Noorwegen in. We rijden dan de N9 af vanaf Haukeligrend naar beneden richting Kristiansand.

God natt!

16 juli 2009.

Dag 5. Het was weer een mooie dag vandaag. Mooie luchten voor de foto’s en een vrijwel lege weg voor ons. We zijn vanochtend om 10:00 uur vertrokken vanaf Akkerhaugen richting Haukeligrend. We dachten gister dat dat wel in 3,5 uur moest lukken. Nee dus. De E134 verraste ons na elke bocht in een nieuwe. Dwars door de bergen heen. Een hele mooie route! Onderweg gestopt voor onze brunch en daarna alleen maar genoten van het prachtige schouwspel om ons heen. In Heddal zijn we ook nog even gestopt om een 13e-eeuwse staafkerk te bezoeken.

Eenmaal aangekomen bij de start van de N9 werden we teleurgesteld door wat we aan campings aantroffen. Ik ken de definitie van een camping niet, maar de campings die we vandaag aandeden waren niet meer dan een plaats waar je je camper kunt neerzetten.... Nadat we al meer dan 80km de N9 waren afgezakt zijn we maar gestopt bij een gras-veldje met wat houten huisjes (Hyttes) er op... voor 450 Noorse Kronen (ca. 40 euro) hebben we ons eigen huisje gehuurd. En een wasmachine in het gezamenlijke washok... mama kon wassen!! Haha!

De hut was karig maar compleet met 2 stapelbedden en een houthaard. Je moet in die hutjes (je ziet ze door heel Noorwegen) wel zelf je beddengoed en kookgerei bij je hebben. Lekker gegeten aan de eettafel (opwarmsoep en paste met opwarmsaus). We hebben besloten om morgen niet de gehele N9 tot aan Kristiansand af te rijden, maar bij Nomeland rechtsaf te slaan in westelijke richting naar de Noorse Fjorden.

17 juli 2009.

Dag 6. Vanochtend heerlijk uitgeslapen met z’n allen. De meisjes waren zelfs later dan wij uit hun (stapel)bed gevallen. Ze sliepen vannacht in hun eigen houten Hytte (hut), die vlak naast de camper stond waar wij zelf (in alle rust!) de nacht hebben doorgebracht. Soms heb je nou eenmaal even tijd nodig voor je (ons) zelf. We hadden de meiden beloofd vandaag op zoek te gaan naar een leuke camping waar we dan 2 nachtjes zouden blijven. Aan de N9 zijn genoeg campings te vinden, dus dat moest geen probleem zijn.

Ook vandaag weer erg genoten van de prachtige omgeving. We zijn dan ook regelmatig gestopt onderweg. Om 14:30 uur (derde camping van boven) vonden we uiteindelijk een geschikte camping. De campings daarvoor hadden of geen faciliteiten voor kinderen onder de 16, of er was net een country&western bijeenkomst. De camping waar we vandaag en morgen vertoeven heeft alles wat we wensen... een mooi uitzicht, een trampoline in het water en veel andere leuke bezigheden!

18 juli 2009.

Dag 7. Vanochtend heerlijk weer uitgeslapen met z’n allen. Tot na tienen zelfs. Het heeft vannacht enorm geregend. En dat is gedurende de dag niet echt beter geworden. We hebben dan ook de gehele dag in de camper gezeten (en gelegen). Dat gaf mij (Marcel) de tijd om de site wat bij te werken zodat deze geheel up-to-date is (incl. filmpjes) wanneer we weer kunnen uploaden (kon hier niet vanwege een upload-restrictie in de firewall).

19 juli 2009.

Dag 8. Het wordt zowaar een gewoonte, dat uitslapen. Alleen vanochtend werden wij wakker gemaakt door de buurcamper. Na het starten van zijn mobile-home hoorden wij (vanuit het bed) zijn wielen slippen in het natte gras. Kort daarna ging de motor weer uit.... Nog geen minuut erna kwam er een klein trekkertje (dat zagen we later) aangereden met vierwiel-aandrijving. Marcel zag de bui al hangen en dacht, nu snel uit bed zodat ook wij - indien nodig - gebruik kunnen maken van deze **** service. En de hulp bleek niet overbodig, want ook onze camper had moeite de juiste grip te vinden.

Eenmaal op het ‘droge’ konden we onze reis weer voortzetten. Richting Preikestolen (een heel bekende rots waarover morgen meer).

Onze route van vandaag bracht ons vanaf Evje (aan de [N9]) op de [42] in westelijke richting naar de [E39] die ons via de [45] en de [508] via een pontje naar onze slaapplaats bracht. Bij het inchecken op het pontje bleek dat Marcel aparte ideeën heeft over afmetingen. Op de vraag: ‘Hoe lang is uw camper’ gaf hij aan: ‘I think it’s 3,20 meter or something like that’. ‘Are you kidding me?!?’ vroeg het meisje met een verontwaardigd gezicht. Salesman als hij is, probeerde Marcel nog wat te onderhandelen ‘Doe maar 4,50 meter dan’. Het meisje ging niet akkoord en stuurde ons door naar de pont, waar we voor de 6 meter lange camper (het papiertje van paps en mams bracht uitkomst) het volle pond voor de pont moesten betalen :-).

Maar het was een ontroerend mooie route vandaag! Je zou elke 10 minuten kunnen stoppen voor een fotomoment. Op onderstaande plek hebben we ons ontbijt genuttigd. Dat het ook glibberig was bleek toen Petra onderuit gleed met het broodje kaas nog in de hand. Niet bezeerd, wel een vieze spijkerbroek, en verdorie, alles was net schoon! Beteuterd moest ze ook het broodje kaas nakijken dat langzaam afdreef.... foto’s zijn haar bespaard gebleven omdat de rest van het gezelschap toch wat schrok van deze actie.

Op de camping Preikestolen werden we door de Nederlandse eigenaars vriendelijk ontvangen. Het was even onderhandelen met de Duitse buren want alle spanningsvoorzieningen waren bezet. En we hebben wel spanning nodig (voor de TV en de koelkast). Met wat kunst- en vliegwerk hebben we samen met de Duitse buren (ook met camper, dus dat schept een band zeg maar...) de aansluiting gedeeld.

Groeten uit Botne (inmiddels weer in de zon)!

20 juli 2009.

Dag 9. Vandaag stond geheel in het teken van de beklimming van de Preikestolen (Preekstoel) aan de Lysefjord. Woorden kunnen deze beklimming en de bijbehorende uitzichten niet beschrijven. Met de foto’s (zie foto’s van dag 9) en de film (hieronder) kunnen we een klein beetje laten zien wat we hebben meegemaakt. De klim naar boven duurde ongeveer 2 uur. Die naar beneden ook... We zijn ongeveer een uurtje boven geweest dus duurde de totale trip een kleine 5 uur. Niet voor Jonna, want die was 20 minuten eerder beneden!

Na deze (toch wel) beproeving zijn we richting Saudasjøen gereden. Morgen gaan we daar nl. op bezoek bij Peter, Yolanda, Merel en Kaya.

Merel is een oud klasgenootje van Krisja en Peter is een oud collega van Petra (VW). Onderweg hadden we samen besloten dat ons lichaam vannacht wel een echt bed had verdiend...

Na een uurtje rijden op de [13] deden we een hotel aan in Hjelmelands-vagen. Een Duits sprekende vrouw van achterin de 50 met een postuur van zo’n echte Duitse wilde ons in een van haar Hytte manoeuvreren. Dat lukte niet omdat we op zoek waren naar iets luxers. Dat haar verteld hebbende gaf ze ons een tip (dat dan weer wel): een paar honderd meter verder bevond zich een heus spa-hotel. Dat lieten we ons geen tweede keer vertellen, en we vetrokken direct richting dit hotel, wat inderdaad op steenworp afstand lag. Met prachtig uitzicht over het Ryfylke Fjord en de pond die wij morgen zullen nemen en ons van Hjelmelandsvagen naar Nesvik brengen zal.

Dit was werkelijk een zaligheid... een lekker warm zwembad, een sauna, stoomsauna, jacuzzi en een prachtig appartement voor ons viertjes met twee aparte slaapkamers (elk met een eigen badkamer) en een gemeenschappelijke huiskamer, compleet met (nog nooit gebruikte keuken).

Na en paar uurtjes relaxen hebben we hier heerlijk gedineerd en zijn op tijd naar bed gegaan....

Kijk [hier] voor meer info over dit hotel.

Morgenmiddag rijden we naar Saudasjøen. Vanaf 15:30 uur worden we verwacht.

21 juli 2009.

Dag 10. Nagenietend van de luxe van het hotel stappen we weer in de camper. Op weg naar de familie Dirksen! De rit van vandaag zal ons vanaf Hjelmenland, langs de Josenfjorden, via de [13] omhoog brengen naar Saudasjøen. Een qua kilometers korte rit, maar in tijd toch wel weer zo’n 3 uur rijden. In Noorwegen hebben ze het dan ook niet over hoeveel km iets rijden is, maar hoeveel uur. De gemiddelde snelheid met de camper ligt in deze gebieden onder de 50 km/uur. Vlak voor we in Saudasjøen aankwamen zijn we even gestopt bij een waterval. We konden via een trap helemaal naar boven lopen:

Om half vier kwamen wij uiteindelijk aan bij het prachtige huis in Saudasjøen waar we op bezoek waren bij Peter, Yolanda, Merel en Kaya.

We werden gastvrij ontvangen, en hoewel we alleen maar een ‘bakkie’ zouden doen, hebben we uiteindelijk heerlijk meegegeten en mochten we de camper op de oprit stallen met toegang tot douche en toilet in het huis. We hebben uitgebreid gepraat over hun leven in Noorwegen. Zeker is dat ze het bijzonder naar hun zin hebben (ze wonen en werken er nu 3 jaar) en niet meer terug willen naar Nederland.... we kunnen ons er iets bij voorstellen! Ze hebben er twee grote passies bij die typisch Noors te noemen zijn: elke dag skiën in de winter, 5 minuten bij hun huis vandaan. Daarnaast doen ze aan ‘oriëntering’, waarbij je met kompas en kaart de bossen in gaat en zo snel mogelijk een parcours moet lopen. Daarbij moet je diverse posten vinden om jezelf te registreren. Hartstikke spannend. Ook de meiden zijn er al mee begonnen. Het is een serieuze sport in Noorwegen met wedstrijden en landskampioenschappen. Daarnaast leven ze zo met de natuur dat we zelfs hebben kunnen genieten van zelfgemaakte wijn, gemaakt van bessen van de bergen. Een alcoholpercentage van 17%... we hebben er heerlijk van geslapen :-).

Peter en Yolanda... nogmaals ontzettend bedankt voor jullie gastvrijheid; erg leuk om een kijkje te mogen nemen in jullie leven van nu!

22 juli 2009.

Dag 11. Lieve Nico, van harte gefeliciteerd met je 65e verjaardag!! We gaan er straks zeker nog op proosten! Vandaag zijn we rond 10:30 uur bij Peter en Yolanda weggereden richting Bergen. De rit zou ongeveer 5,5 uur duren. We zijn langs het Saudafjord weer omlaag gereden en zijn via de [46] de [E134] opgereden. Het was dit keer niet zo’n hele mooie route. Veel grote wegen en een hele lange tunnel.

Een leuke afwisseling was de Ferry van Sandvikvegen naar Halhjem. Een overtocht van een kleine drie kwartier. We kwamen net op tijd aan om de boot te halen. Zouden we deze missen dan hadden we zeker een uur moeten wachten. Omdat de boot op het punt van wegvaren lag en we nog aan wal moesten betalen, maande de vriendelijke meneer achter het loket ons snel door te rijden en op de boot de 550 Kronen (meer dan 60 Euro) te betalen. Deze betaling heeft echter nooit plaatsgevonden (niet doorvertellen!). Soms zit het mee, soms zit het tegen. Dit keer was het geluk met ons.

Om vier uur vonden we een geschikte camping, ten oosten van Bergen (zie foto geheel boven en route verderop). Niet zo’n geweldige camping, maar we hebben hier wel internet (50K voor 24 uur), een wasmachine en spanning voor de koelkast. Helaas staan we voor de satellietschotel ongunstig achter een bergwand en kunnen de meisjes vanavond geen tv kijken. Maar dat overleven ze wel....

De regen tikt nu weer op het camperdak; in deze regio valt de meeste neerslag van heel Noorwegen.

Ook nog noemenswaardig is het feit dat het ‘s nachts niet echt donker wordt. Als het helder is, blijft het de hele nacht schemeren. Om 4 uur ‘s ochtends is het weer volop licht. Wel bijzonder om ‘in het echt’ mee te maken!

Verder niet veel nieuws op deze dag... we gaan zo lekker eten, daarna de campingafwas, koffie drinken, spelletje doen of elkaar pesten :-)

23/24 juli 2009.

Dag 12/13. Vannacht hadden we allemaal slecht geslapen vanwege de regen die zich op het dak van de camper had gestort. Met bakken kwam het uit de lucht. Om half tien werd de eerste wakker (Jonna) en al snel volgde Krisja. Om twaalf uur reden we weg om vanaf de camping naar Bergen centrum te rijden om daar wat te gaan shoppen met de meiden. Het liep allemaal echter wat anders dan gepland. We hebben zeker een half uur gezocht naar een geschikte parkeerplaats voor de camper. Niet gevonden... Ja, plaatsen waar je maar een half uur of 2 uur mag staan en dat was te kort vonden we.

Dus zijn we maar richting de volgende plaats gereden: Voss. Daar konden we de camper makkelijk parkeren. Omgerekend 2 euro voor 24 uur. Dat zijn nog eens prijzen. Voor Krisja hebben we nieuwe gympies gekocht (haar oude waren geheel versleten...), voor Petra nieuwe slippers en Jonna heeft van haar eigen geld een nieuwe (school)tas gekocht. Samen ook nog ‘lekker’ gegeten in een leuk eettentje (de Noorse keuken is niet bijzonder, dus het werd weer een hamburgermenu) en daarna door richting Heggenes. We zouden tussen Voss en Heggenes stoppen bij een leuke camping om daar een paar nachtjes te blijven. Weer een hele mooie route vandaag, met hoge bergen, meertjes, beken en -tig watervallen die van de berg komen. Het blijft ‘ontroerend mooi’.

Ook zijn we door de langste tunnel van Europa gereden, de Laerdaltunnel. Deze is 24,5 kilometer lang! Om de eentonigheid te onderbreken is er op 3 (stop)plekken in de tunnel blauw licht aangebracht, wat sprookjesachtig aandoet. Mensen stopten er zelfs voor. Bij een andere (wat kortere tunnel) konden we ook de oude toeristische route nemen (met speciaal bord aangegeven) welke als het ware om de tunnel leidt. Helaas bracht een geel bord met de tekst STENGT ons tot stoppen en moesten we alsnog de tunnel door.

We startte onze zoektocht naar een geschikte camping. We kwamen alleen geen enkele geschikte camping tegen op de route en zijn maar in een stuk door gereden naar Marco en Marie-José. Niet helemaal in een stuk, want TomTom bracht ons vlak voor de finish op een verkeerd weggetje waar we nauwelijks konden keren... met wat steken en aanwijzingen via de on-board rearview camera lukte het dan toch om om te keren en de juiste weg te vervolgen (na wat telefonische aanwijzingen van Marco).

Om klokslag 8 uur kwamen we aan bij HerangTunet. Marco is een oude vriend van Marcel. Acht jaar geleden besloten Marco en zijn vrouw Marie-José hun droom waar te maken en hebben een oude boerderij gekocht en 6 jaar lang in de vakanties deze zodanig verbouwd dat ze daar gasten kunnen ontvangen. Twee jaar terug zijn ze geëmigreerd en ontvangen zij zowel Noorse als buitenlandse gasten in hun prachtige verblijf. Helaas (voor ons) waren ze helemaal volgeboekt dus konden we er niet blijven. Onder het genot van een lekker bakje koffie wat bijgepraat en afgesproken dat we later in de week nog even langskomen op een wat (voor hun) minder drukke tijd om verder bij te kletsen. Marco gaf ons het advies om 22 km verder op een **** camping in Fagernes de camper neer te zetten. En dat advies hebben we opgevolgd. Een hele mooie camping met veel faciliteiten voor de meiden... en internet. Het dorpje Fagernes is slechts 5 minuten lopen van de camping zodat we elke dag verse ingrediënten kunnen halen. Op deze camping blijven we een paar dagen.

25/26 juli 2009.

Dag 14/15. Vanmiddag stond in het teken van samenwerking.... we hebben twee kano’s gehuurd en zijn daarmee het fjord op geroeid. Het was zo’n kano (zie foto’s) met twee losse spanen, dus een juiste samenwerking is daarbij essentieel. Als de een wat harder, of helemaal niet roeit, dan gaat de kano alle kanten op, behalve de goede. Iets waar Jonna en Krisja dus wat moeite mee hebben. Het eerste half uur bestond dus voornamelijk uit kibbelend rondjes varen... Toen ze eindelijk begrepen hoe een en ander werkte hoorde we vanuit de verte (Petra en ik hadden inmiddels al een behoorlijk gat geslagen) een luid gegil: “Een spin!!!!” Er was blijkbaar een verstekeling in de vorm van een reusachtige (zo klonk het tenminste) spin meegevaren, en deze was zojuist door Krisja gesnapt. Dit resulteerde in zeker 10 minuten paniek in de tent (lees: kano). Uit wanhoop zijn ze al zigzaggend naar de oever gevaren om daar de kano van de verstekeling te ontdoen. Hierbij waren de twee zitplaatsen (voor en achter) ingeruild voor een centrale. Krisja heeft het nl niet zo op spinnen. Zeker niet van die hele grote.... het voorval ‘verzusterde’ op de juiste manier :-) Eenmaal verlost van het kwaad konden ze zich weer concentreren op het kanoën. En dat ging inmiddels al een stuk beter. Maar dat was volgens mij meer uit egoïsme dan uit toerisme. Hoe eerder ze terug waren, hoe beter. Dat verraadde de blikken in de boot tenminste:

Ik denk dat we morgen maar wat fietsen gaan huren. Weet alleen niet of ze tandems hebben...

27 juli 2009.

Dag 16. Vanochtend weer heerlijk uitgeslapen met z’n allen. De fietsen bleken niet voorhanden; slechts één dames- en herenfiets in de aanbieding... dat ging dus niet door. Na de lunch zijn Petra en ik eerst wat wezen wandelen naar een nabij gelegen waterval(letje).

Daarna op onderzoek geweest naar een openlucht museum (Folkemuseum) dat vlak naast onze camping lag. Snel de meiden opgehaald en met z’n viertjes het museum bezocht. Het museum liet allerlei oude Noorse boerderijen zien, klederdracht, muziek en specifieke Noorse lekkernijen (wafels en pannenkoekjes met zure room en aardbeienjam).

Daarna een kleine wandeling (want klein zijn nu alle wandelingen in vergelijking met de wandeling naar de Preikestolen...) in het bos naast onze camping. Dat was leuk, we kwamen nog varkens, geiten en koeien in het ‘wild’ tegen, inclusief bellen om de nek.

We hebben besloten om morgenmiddag (dinsdag) nog even langs Marco en Marie-José te gaan en daarna richting huis te rijden. De terugreis zal waarschijnlijk 3 dagen in beslag nemen, dus zijn we op vrijdag weer thuis.

28 juli 2009.

Dag 17. Vanmorgen besloten we in Fagernes op te breken om een bezoek te gaan brengen aan Marco en Marie-José in Heggenes. Daar aangekomen bleek dat zij net vertrokken waren naar Fagernes om boodschappen te doen. We zijn elkaar dus misgelopen en besloten niet te wachten, maar alvast een eindje in zuidelijke richting te gaan rijden.

Terug naar Fagernes en vanaf daar de [E16] afgereden in zuidelijke richting Hønefoss. Vlak onder dit plaatsje ligt Gomnes (aan het Tyrifjorden). Daar vonden we (6 km van de hoofdweg) een leuke camping. Een heus strandje aan het water en veel Nederlandse kinderen. Gek genoeg verkozen Jonna en Krisja de voorzijde van de camper om daar onder de luifel een potje galgje te spelen. Ik (Marcel) zal ze waarschijnlijk wel nooit gaan begrijpen (-;

Inmiddels heeft de blauwe lucht (zie foto vlak na aankomst) helaas plaats gemaakt voor een aantal lichte regenwolken. Op dit moment stuiteren de regendruppels op het dag van de camper en klinkt er gedonder in de verte. Wel gezellig. Straks gaan we lekker een patatje halen bij de camping-snackbar. Met de gebruikelijke hamburger denken we. We blijven hier voor een nachtje en morgen rijden we weer verder richting Kopenhagen. Het eigen bedje lonkt...... hahahaha!

29/30 juli 2009.

Dag 18/19. Kilometers gemaakt, twee dagen lang! In totaal was het nog zo’n 1500 kilometer te gaan naar huis, en in Noorwegen rijd je er geen 100 in een uur. Woensdag zijn we na het uitslapen ingestapt en via Oslo Zweden binnen gereden. Zweden hebben we doorkruist in zo’n 6 uur tijd. In Denemarken aangekomen hebben we op verzoek van Marcel een Kro/motel opgezocht. Na een dag achter het stuur had hij dringend behoefte aan een goed bed!

Helaas was het een etablissement dat stonk naar oude kleedjes, ken je dat? Het diner dat we er nuttigden was ook van de dag ervoor. Zelfs de smarties op het ijsje van Krisja waren niet vers. Jammer. In de kamers die we huurden stonk het naar sigarettenrook. Gelukkig hebben de meiden en Marcel lekker geslapen. Petra sliep niet en is om 3 uur maar in de camper gaan liggen, daar rook het wat frisser!

We konden ontbijten tussen 6 en 8, dus we moesten vroeg op voor ons doen! Naar Rødby, het puntje van Denemarken, gereden, waar we de ferry namen naar Duitsland. Dat is ook altijd een leuke onderbreking. De overtocht duurde ongeveer een uurtje.

Daarna was het einddoel in zicht; we roken de stal. Het was gelukkig te doen tussen Hamburg en Bremen, we hebben er niet zo lang vastgestaan als op de heenreis.

Om 18.00 uur waren we thuis. Heerlijk! Alles is voorspoedig verlopen dankzij onze eigen goede chauffeur Marcel. Dank je wel dat je ons veilig hebt thuisgebracht!! En Jan en Riekie, bedankt voor het uitlenen van jullie camper! Bestel de vloerverwarming maar alvast...

De katten spinnen van genot nu we er weer zijn, de eerste wasjes draaien en vanavond slapen we in onze eigen bedjes. We kijken er nu al naar uit. Het was een gedenkwaardige huwelijksreis naar dat prachtige land.

We gaan er zeker nog eens terug, want we zijn er nog lang niet uitgekeken!

De gereden route: https://www.google.com/maps/d/u/0/edit?hl=nl&mid=1gfQ-aG215Y4V8HRBemzmce5D8Hw&ll=56.10170553669933%2C9.153638&z=6

Hier is de complete film van deze prachtige reis: