Stenen en Sterrenhemels (Bretagne)

De eerste helft van de reis zit erop. We hadden heel veel file helaas door wegwerkzaamheden en ongelukken. We zouden 5 uur rijden, het werden er 7. Nou ja, gelukkig schijnt de zon en hoeft Finn niet tegen ruitenwissers te blaffen 😂 We staan nu op een kleine rustige camping waar het Indian Summer zonnetje nog even schijnt. Met het uitlaten van Finn kwamen we door een openbaar park waar megagrote pompoenen groeiden. En appeltjes. Dat kan hier blijkbaar 🥰 Morgen deel 2 van de reis en dan 5 nachtjes in een huisje op het Bretonse platteland.

Het was een goede rit vandaag, hoewel ook nog weer ver. Inmiddels wel dwars door het zonnige mooie Bretagne! Vannacht was het koud! 6 Graden. Gelukkig hadden we met vooruitziende blik het winterdekbed meegenomen, dus we hebben geen kou geleden. We reden over de mooie Pont de Normandie Bretagne binnen. De brug over de Seine was in de wolken, net als wij. Finn klom van blijdschap voorin op schoot, dat was erg onhandig dus duurde maar even. Daarna volgden we de bordjes naar Mont St. Michel waar we koffie dronken, een heerlijke Madeleine aten en van afstand foto’s namen, want het was er erg commercieel met pendelbussen enzo. Toen door naar Priziac, waar ons natuurhuisje Les Papillons woont. Een prachtige gite waar we na een hartelijk ontvangst door eigenaar James nu aan de wijn en de Radler en versnaperingen zitten. Finn is dolblij en wij heel relaxed 😌 ☀️

Vanaf de gite lopen we zo het nabijgelegen landgoed (inclusief Boomhut) van de eigenaar op waar Finn heerlijk los kan lopen! Er is zelfs een privé meertje waar Finn voor het eerst helemaal zonder hulp het water in dook en een paar baantjes heeft afgelegd. Dat wordt vast een dagelijkse routine…

Naar de Zuid-Bretonse kust gereden waar de zon scheen, schattige jonge zeemeeuwen wegrenden voor de golven, we de stroming zagen van het ongelofelijk snel stijgende getijde, waar terug naar de oertijd een optie leek, en meanderende (mooiste woord ooit) geulen fascineerden. Terug door oerfranse dorpjes, slaperig, prachtig.

Terwijl Petra de magische stenen bezoekt (voor Finn was het even te druk) vermaken Marcel en Finn zich bij de ingang….

Carnac, natuurlijk. Weer even langs de krachtplaatsen. Marcel bleef met Finn achter want die was de schrik van het dorp met z’n reactieve gedrag. Anders dan een paar jaar geleden mochten we het veld niet op. Ik vind dat niet leuk. Maar ik merkte op dat de zonnestralen me weer blij maakten. Ze lieten zich zien op bijna elke foto. Voorbij de velden in het bos staat de reuze megaliet Géant du Manio. Tijdens de wandeling stond ik oog in oog met een hertje 🥰 Ook bij deze reuzensteen mocht je niet dichtbij komen. Getver! Daarna nog naar Locmariaquer, voor een bezoek aan de dolmen Table des Marchand. Ik had veel geluk en was tien minuten helemaal alleen daarbinnen. Zo tof! De zon bleef schijnen en terug bij de gite hebben we hebben nog heerlijk in de zon gelegen met een wijntje, radler en ander lekkers ☀️

Een heel relaxed dagje. We zochten en vonden een prachtig bos met een sprookjesachtig pad dat naast een riviertje liep. Het was er heel stil, de rust is fantastisch hier. Daarna deden we boodschappen en vanmiddag lagen we in de zon op comfortabele stretchers, te lezen, muziek te luisteren, filmpjes te kijken enzo enzo. We sloten af met een barbecue en vanavond zetten we de trend van vanmiddag nog even voort ☀️

Vandaag weer naar een fantastisch natuurgebied gereden, het bos van Huelgoat. Het dorpje zelf zag er ook heel leuk uit, maar ja, de hond… dus dat bezoekje sloegen we over. Het bos was magisch! Enorme rotsblokken om over te klauteren en tussendoor te lopen, prachtige bomen, een betoverend riviertje, en opnieuw Indian Summer weer ☀️ wat boffen we 🧡

Dag mooie plek!

We reden om 08:45 uur weg en zijn over de helft. Onderweg is het steeds een sport om goede cappuccino en een lekkere baguette 🥖 te scoren. Vandaag een dure: 1,05 euro. De prijzen hier zijn zoveel lager dan bij ons in NL…. Nog een fotootje toegevoegd van bewegwijzering. Hier staan op alle borden dubbele namen: in het Frans en het Bretons. Fascinerend, want je kunt er niets van brouwen als je alleen de Bretonse naam zou zien.

Finn was heel kalm vandaag in de camper. Hij voelt zich lekker tussen de twee voorstoelen in, we denken dat hij dan wat stabieler is. En hond blij, wij blij 😂 Nu een plekje bijna aan de kust. Campings zijn hier nog ‘complet’ (vol) ondanks dat het seizoen zo goed als over is. We hebben mazzel dat we nog iets gevonden hebben blijkbaar. Morgen op tijd weer weg om naar huis te komen.